عرق زنجبیل : خواص ، طبع ، طریقه مصرف و مضرات زنجبیل گرداوری شد
زنجبیل اصالتاً یک گیاه چینی و هندی است و در این کشورها در طول بیشتر از 4000 سال در پخت و پز غذا مصرف شده است.از آنجا که مردم علاقه وافری به طعم تند و بوی معطر آن داشته اند و نوعی خاصیت گرمایی داشته و برای درمان درد معده مؤثر بوده است،کاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسیری آن را کشت داده اند.ریشه این گیاه در درمان سرگیجه،تعریق،تهوع و استفراغ ناشی از بیماریهای حرکتی یا دریازدگی مؤثر واقع میشود.این گیاه همچنین گلودرد،سردردها،پاره ای از انواع دردهای قاعدگی و آرتریت وتب و درد ناشی از انواع سرماخوردگیها و آنفلونزا را درمان می کند.
طبع آن گرم و خشک میباشد
نحوه مصرف فرآورده های زنجبیل به سلیقه شخصی شما و آنچه شما را آزار می دهد،بستگی دارد.در کل،نباید روزانه بیشتر از دو تا چهار گرم زنجبیل مصرف کنید،چرا که علاوه بر میزان زنجبیلی که مصرف می کنید ممکن است مقداری از این ماده را نیز از طریق برنامه غذایی (یعنی از موادی نظیر آبجو زنجبیل، نان شیرینی زنجبیل دار،نان زنجبیل دار یا مواد غذایی مخلوط و سرخ شده) جذب کنید.اگر زنجبیل تازه مصرف می کنید،حتماً مقدار مصرفی را وزن کنید تا تقریباً دریابید که چه حدی از آن معادل 2 تا 4 گرم است.برای درمان،تهوع،گاز معده یا سوء هاضمه روزانه 2 تا 4 گرم ریشه تازه (معادل 0/25 تا 1 گرم پودر ریشه) یا 1/5 تا 3 میلی لیتر تنتور آنرا مصرف کنید.برای پیشگیری از استفراغ، هر 4 ساعت یک گرم پودر زنجبیل (نصف قاشق چایخوری) یا معادل آن یا روزانه سه بار دو عدد کپسول زنجبیل(یک گرم) مصرف کنید.البته می توانید یک تکه 8 گرمی زنجبیل تازه را نیز بجوید.
تقویت نیروی جنسی
تقویت معده
تقویت کبد
رفع مسمومیت
نیرو بخش
ضد نفخ
ضد تهوع در دوران بارداری
رفع بوی بد دهان
گرما بخش
بعد از هر وعده غذایی یک استکان میل شود
طبیعت گرم دارد
زنجبیل برای کاهش حالت نفخ
اگر همیشه نفخ میکنید توصیه میکنیم به چای خود کمی زنجبیل اضافه کنید و یا اینکه یک تکهی کوچک زنجبیل تازه و پوستکنده بجوید. شما همچنین میتوانید برای جلوگیری از نفخ حاصل از خوردن حبوبات یک تا دو ورقهی نازک زنجبیل تازه را به غذای حاوی این مواد اضافه کنید. خواهید دید که حالت نفختان به میزان قابلتوجهی کاهش پیدا خواهد کرد.
زنجبیل برای تسکین درد
نتایج پژوهشهای متعدد نشان میدهد که افرادی که با شروع اولین علائم میگرن یا سردرد زنجبیل مصرف میکنند درد کمتری احساس میکنند. به خاطر اینکه ترکیبات موجود در زنجبیل باعث مسدود شدن ترشح هورمونهای التهاب زا میشود. نتایج بررسیهای دیگر نیز نشان میدهد زنجبیل میتواند به بهبود و تسکین آرتریت کمک کند.
به عقیدهی محققان افرادی که از آرتروز یا پولی آرتریت روماتوئید رنج میبرند و روزانه پودر زنجبیل میل میکنند درد و تورم کمتری در مفاصل خود احساس میکنند. توصیه میکنیم مقداری پودر زنجبیل به شیر یا چای خود اضافه کنید. میتوانید از زنجبیل تازه برای تهیهی غذاهایتان نیز استفاده کنید.زنجبیل برای پیشگیری از خطر ابتلا به سرطان
اگر در گذشته مردم از قحطی، وبا و یا طاعون و غیره میمردند امروزه سرطان بلای جان انسان شده است. به نظر میرسد که چارهای جز تلاش برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری مهلک نیز وجود ندارد. نتایج پژوهشهای متعدد نشان میدهد که زنجبیل حاوی ترکیباتی است که خواص ضدسرطانی دارند. محققان مشاهده کردهاند که زنجبیل با سلولهای سرطانی تخمدان مقابله میکنند. نتایج بررسیهای دیگر نیز نشان میدهد که مصرف زنجبیل تازه باعث کاهش التهابهای کولون (روده) میشود.
زنجبیل در دورهی بارداری: آری یا نه؟
در خصوص مصرف زنجبیل در دورهی بارداری اتفاق نظری بین محققان وجود ندارد. نتایج پژوهشهای مختلف نتایج مختلفی را نیز نشان داده است. برخی از مطالعات نشان میدهند که رابطهای بین مصرف زنجبیل و سقطجنین وجود دارد. نتایج بررسیهای دیگر حاکی از این است که مصرف این ادویه باعث بروز مشکلات و عوارضی در این دوره میشود. درحالیکه بررسیهای متعدد دیگر نشان میدهد که مصرف زنجبیل در دورهی بارداری نه تنها مشکلی به بار نمیآورد بلکه باعث تسکین حالت تهوع نیز میشود. به همین دلیل توصیه میکنیم که شما قبل از مصرف مکمل یا خود زنجبیل با پزشکتان مشورت کنید. چون بسیاری از خانمها برای مقابله با حالت تهوعهای صبحگاهی از این ادویه استفاده میکنند.
زنجبیل باعث بروز التهابهای دهانی میشود
در طب سنتی این اعتقاد وجود دارد که زنجبیل گرمی است و باعث گرم شدن بدن میشود؛ یعنی اینکه باعث میشود بدن گرمای بیشتری تولید کند. امکان دارد این مسئله نیز باعث بروز التهاب در دهان و مخاط شده و ایجاد سوزش یا خارش کند. اگر شما با مصرف زنجبیل احساس التهاب و سوزش در دهان داشتید از مصرف آن بپرهیزید.
زنجبیل باعث تسکین حالت تهوع میشود
اگر به دلیل ورود یک ویروس به بدنتان و یا حالت تهوع ناشی از ماشینگرفتگی و غیره دچار حالت تهوع میشوید زنجبیل میتواند به دادتان برسد. پودر، نوشیدنی زنجبیل، قرص و یا مربای آن باعث تسکین معده و جلوگیری از آشوب آن میشود. نتایج پژوهشها نشان میدهد که زنجبیل به اندازهی داروی اسکوپولامین یا همان هیوسین موثر عمل میکند. این دارو که بدون نسخه تجویز میشود و برای پیشگیری از ماشینگرفتگی، دل درد و غیره مصرف میشود.
زنجبیل میتواند باعث کاهش قند خون شود
نتایج یک پژوهش جدید نشان میدهد که پودر زنجبیل در افرادی که از دیابت نوع 2 رنج میبرند باعث کاهش قند خون میشود. اگر شما نیز از این بیماری رنج میبرید و نگران میزان قند خونتان هستید با پزشک معالجهی خود در خصوص مصرف زنجبیل مشورت کنید. اگر پزشکتان تشخیص بدهد که مصرف این ادویه با داروهایتان تداخل ایجاد نکند میتوانید از آن برای کنترل هر چه بیشتر قند خونتان استفاده کنید. توجه داشته باشید که در برخی موارد مصرف زنجبیل میتواند تأثیر خطرناکی روی میزان انسولین بدنتان داشته باشد.
زنجبیل همپای داروهای ضدانعقاد خون
نتایج یک پژوهش استرالیایی نشان میدهد که زنجبیل یک ضدانعقاد قوی است که تا حدودی قوی تر از آسپرین نیز محسوب میشود. در نتیجه مصرف آن برای بیمارانی که داروهای رقیقکنندهی خون مصرف میکنند توصیه نمیشود. به خاطر اینکه خطر خونریزی یا کبودی را در آنها بالا میبرد. اگر مشکل خونریزی دارید و یا از داروهای رقیقکنندهی خون استفاده میکنید بهتر است از مصرف زنجبیل بپرهیزید.
میزان مصرف چای سبز برای لاغر شدن تهیه شد
این سوال اشتباهی است که خیلی از افراد درباره چای سبز سوال می کنند.
چای سبز یکی از نوشیدنیهایی است که این روزها طرفداران زیادی دارد. گروهی آن را به دلیل خواصش میخورند و تعدادی هم با این انگیزه که نوشیدن چای سبز آنها را از شر چربیهای اضافهشان خلاص میکند، آن را انتخاب میکنند. حالا سوال اینجاست که آیا واقعا نوشیدن چای سبز، نقشی در سوزاندن چربیها و مقدار کالری مصرفی روزانه ما دارد؟ اصلا میتوان این نوشیدنی را جایگزین چای کرد؟ یا اینکه با گرم شدن هوا پابه پای آب روی مصرف آن حساب کرد؟ دکتر محمدرضا وفا، متخصص تغذیه و رژیم درمانی و دانشیار دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران، در این مطلب به همه این پرسشها پاسخ میدهد.
مزایای چای سبز
تفاوت اصلی چای سبز با چای سیاه یا همان چای معمولی که اغلب مورد استفاده قرار میگیرد تنها در نحوه فرآوری آنهاست. در مورد چای سیاه فرایند تخمیر یا ماندن برگ چای، مدت زمان بیشتری طول میکشد در نتیجه چای به رنگ تیره در میآید؛ اما در چای سبز، تخمیر کامل انجام نمیگیرد به همین دلیل رنگ آن تا اندازهای تغییر میکند.
اما جدا از رنگ، ویژگیهای برگ چای نیز تحتتاثیر این تخمیر دچار تغییراتی میشود. مسلما وقتی تخمیر در مدت زمان کمتری انجام گیرد، مواد مغذی موجود در برگ چای که مهمترین آنها از نظر سلامت تغذیهای، فلاونوئیدها یا ترکیبات آنتیاکسیدانی گیاهی هستند، بیشتر حفظ میشوند. از همین روست که در برگ چای سبز ترکیبات آنتیاکسیدانی و فلاونوئیدها به مقدار قابل توجهی بیشتر از چای سیاه هستند.
فلاونوئیدها در حقیقت اصلیترین آنتیاکسیدانهای موجود در برگ چای هستند که رادیکالهای آزاد را در بدن خنثی میکنند و به سالم نگهداشتن سلولها و بافتهای بدن کمک میکنند. از این نظر میتوان گفت مزایای مصرف چای سبز به دلیل داشتن ترکیبات آنتیاکسیدانی در مقایسه با چای سیاه بیشتر است.
روزانه چند لیوان چای سبز بخوریم؟
چای سبز تنها میتواند به مقدار بسیار جزئی متابولیسم بدن را افزایش دهد. به دلیل همین ویژگی، بسیاری از افراد حدود 4 تا 5 لیوان در روز چای سبز مینوشند. درحالیکه حتی در این شرایط هم افزایش متابولیسم آنقدری نیست که بتواند پاسخگوی دریافت مقدار کالری اضافی مصرفی ما باشد. اما این همه ماجرا نیست. معمولا مصرف چای، چه چای سبز و چه چای سیاه بیشتر از 2 تا 3 لیوان در روز از نظر تغذیهای نه تنها مفید نیست، بلکه برای سلامت مضر هم هست. مصرف زیاد نوشیدنیهایی مثل چای بهشدت مضر است و باعث میشود آب و الکترولیتها از بدن دفع شوند. بنابراین مصرف زیاد این نوشیدنیها میتواند منجر به اختلال آب و الکترولیت در بدن شود. از سوی دیگر ترکیبات آلکانوئیدی موجود در چای میتواند در اثر مصرف زیاد مشکلات تحریکپذیری و حساسیتهای ویژه عصبی را هم در پی داشته باشد. این در حالی است که مصرف متعادل آن یعنی 2 تا 3 لیوان در روز میتواند در بدن آرامش ایجاد کند.
پس از غذا چای ننوشید
در کنار مقدار، زمان نوشیدن چای هم بسیار مهم است. موضوعی که باید در این خصوص درنظر گرفت، تاثیر چای بر کاهش جذب آهن است. خیلیها تصور میکنند تنها چای سیاه است که موجب کاهش جذب آهن میشود و خوردنش را باید حداقل یک ساعت بعد از غذا به تاخیر انداخت؛ درصورتی که از این نظر، تفاوتی بین چای سبز و سیاه وجود ندارد، زیرا ترکیبات آلکانوئیدی و پلیفنولهای موجود در هر 2 نوع آنها مانع جذب این ماده معدنی ارزشمند میشود.
در حقیقت ترکیبات آلکانوئیدی که در چای وجود دارد اجازه نمیدهد آهن، روی یا حتی کلسیم موجود در غذا جذب بدن شود. به عبارت دیگر، ترکیبات آلکانوئیدی در دستگاه گوارش به آهن، روی و کلسیم که از عناصر ضروری تغذیه سالم هستند متصل میشوند و اجازه نمیدهند این عناصر جذب بدن شوند. بنابراین برای جلوگیری از این عارضه، توصیه میکنیم بلافاصله بعد از صرف غذا بهخصوص زمانی که وعده غذایی شما منبع خوبی از این عناصر است چای ننوشید؛ چه چای سبز و چه چای سیاه.
از آنجا که معمولا کمبود آهن در خانمها و دخترخانمهای جوان بیشتر به چشم میخورد، به این دوستان توصیه میکنیم در مورد زمانی که به نوشیدن چای اختصاص میدهند و حفظ فاصله آن با زمان صرف غذا دقت بیشتری به خرج دهند.
چای سبز هم کافئین دارد
چای بهترین نوشیدنی بعد از آب است. این نوشیدنی بهخصوص از نوع سبز آن (تخمیر در مورد چای سبز کامل انجام نمیگیرد)، یک منبع طبیعی بدون چربی و کربوهیدرات، متشکل از کافئین، تئوفیلین، نیافین و آنتیاکسیدانهایی مثل فلاونوئیدهاست. در حقیقت مصرف چای علاوه بر این موارد تامینکننده رنگدانههایی است که بدن ما قادر به دریافت آن از راههای دیگر نیست. بسیاری از علاقهمندان به چای سبز فکر میکنند این چای کافئین ندارد درحالیکه همان مقدار کافئینی که در یک فنجان چای سیاه وجود دارد، در چای سبز هم موجود است. تفاوت بین چای سبز و سیاه بیشتر در خاصیت آنتیاکسیدانی آنهاست که آن هم از زمان کمتر تخمیر برگ چای سبز نسبت به چای سیاه ناشی میشود.
مفید است اما لاغرتان نمیکند!
چای از نظر دانش تغذیه یک نوشیدنی مفید است و به دلیل خواص آنتیاکسیدانی که دارد مصرف آن قابل توصیه است؛ اما تنها به این شرط که 2تا 3 لیوان در روز مصرف شود. به عبارت دیگر، نوشیدن چای سبز یا هر نوع نوشیدنی دیگری که بهعنوان لاغرکننده از آن یاد میشود، هرگز نمیتواند به تنهایی چنین ویژگی را در پی داشته باشد و صرفا یک سو استفاده کاملا تبلیغاتی است. برای کاهش وزن، کنترل میزان کالری دریافتی در طول روز و البته فعالیتهای ورزشی همزمان، مناسبترین گزینه است. ورزش و انجام فعالیتهای فیزیکی نه تنها سوختوساز بدن را بالا میبرد بلکه برای سلامت قلبی، ریوی و ماهیچهای ما هم بسیار مفید است، البته یادآوری این نکته ضروری است که نقش ورزش در سوزاندن کالریهای مصرفی هم در گرو کنترل مقدار کالری دریافتی ما بهطور روزانه است.
چرا برای بیماران قلبی مفید است؟
یکی از عوامل اصلی امراض و حملههای قلبی، وجود کلسترول بالا در خون انسان است. چای سبز علاوه بر ویتامینهای A و C، باعث کاهش کلسترول در خون هم میشود که این موضوع خطر حمله قلبی و امراضی از این دست را تا اندازهای پایین میآورد. همچنین مصرف چای سبز میتواند از بروز بیماریهای قلبی- عروقی جلوگیری کند. اما به شرط آنکه متعادل مصرف شود.
وجود رادیکالهای آزاد در سرخرگ میتواند منجر به بروز بیماریهای قلبی- عروقی شود. درحالیکه ترکیبات فلاونوئیدی موجود در چای سبز میتوانند از پوشش درونی سرخرگ در برابر رادیکالهای آزاد محافظت کنند و به این وسیله از بروز بیماریهای قلبی جلوگیری کنند. از سوی دیگر کاتچین موجود در چای سبز فعالیت آنزیم لیپاز را که مسئول هضم چربیها در لوزالمعده است را مهار میکند. در نتیجه شکستن چربی با سرعت بسیار کمتری صورت میگیرد و چربی خون هم با سرعت کمی بالا میرود.
باید دقت کرد تمام این خواص تنها زمانی قابل اتکا هستند که چای سبز به مقدار متعادل و بدون همراهی با شکر و شیرینی مصرف شود. در این شرایط حتی میتوان روی نقش مثبت چای سبز در کنترل فشار خون و متعادل کردن آب و املاح در بدن هم حساب کرد.
اگر در فضای باز کار میکنید،بنوشید
در فصلهای گرم سال مثل تابستان و گاهی بهار از آنجا که با گرم شدن هوا، میزان تعریق بدن افزایش پیدا میکند، بدن بهطور طبیعی برای تامین آب از دست رفته نیاز بیشتری به مایعات پیدا میکند. در این شرایط بهترین راه جبران، نوشیدن آب ساده است. اما از آنجا که عرق کردن باعث میشود مقدار زیادی از آب و الکترولیتهای بدن دفع شود، چای هم میتواند در کنار آب بهعنوان یک نوشیدنی مناسب به شمار رود. در این شرایط چای بهخصوص چای سبز به دلیل همراه داشتن آب و الکترولیتها و املاح میتواند به حفظ و تعادل آب و املاح در بدن کمک کند.
نقش چای سبز بهخصوص در مورد افرادی که به دلیل شرایط کاری زمان زیادی را در معرض آفتاب قرار دارند، برای تامین املاح مورد نیاز بدن آنها بسیار زیاد است. بنابراین اگر به هر دلیلی زمان زیادی را بیرون از خانه سپری میکنید، برای رفع عطش و جبران آب و الکترولیتهایی که از دست دادهاید میتوانید در کنار آب، روی چای سبز هم بهعنوان یک نوشیدنی مناسب حساب کنید.